#27. Arts for health and wellbeing: ‘the healing arts’

Volgende week is de terugkomdag van de cursus Art Based Learning die ik via Nature Talks heb kunnen volgen. In maart was onze eerste bijeenkomst onder begeleiding van Jody Zweserijn. We zijn onder andere naar het Noordbrabants Museum geweest en hebben bij de Oisterwijkse Vennen gefotografeerd. Erna zijn we met ons eigen project en proces aan de slag gegaan. In april en juni hadden we een zoom-sessie om onze voortgang te bespreken. In deze blog vertel ik je meer over dit traject en wat het me heeft gebracht.

Reflectie en het vertellen van jouw verhaal

Aanstaande zaterdag is de terugkomdag en delen we de eindresultaten met elkaar. Van de cursusleider Jody Zweserijn hebben we de volgende opdracht gekregen: 

Het thema voor zaterdag 27 augustus is 'Reflectie' en 'Het vertellen van jouw verhaal".  Beschouw voor het vertellen van jouw verhaal de vier pijlers waaruit het Art Based Learning traject bestaat.

1. Jouw vraag

2. Het gesprek met het kunstobject

3. De zoektocht naar de mogelijkheden. Meerdere van jullie hebben in deze fase ideeën bedacht en weer losgelaten om andere ideeën aan te pakken, het lijkt mij leuk dit proces uitgebreid te zien

4. Het vertellen van jouw verhaal

Voor mij een goed moment om eens terug te blikken en te bekijken welke stappen ik in de afgelopen maanden heb gezet.

Kracht, warmte en hoop in kunst (vraag 1)

Kunst kan verschillende doelen dienen, om mee te communiceren, emoties uit te drukken, maar ook als tool voor healing. Vooral het laatste doel, healing spreekt mij enorm aan. Ik begon de cursus met de volgende (onderzoeks)-vraag: 

"Hoe breng ik kracht, warmte en hoop aan in mijn foto’s?"

Ik had daarbij vooral in gedachten welk werk vooral passend is in ziekenhuizen en om voor ziekenhuizen een fotoserie te ontwikkelen. In ziekenhuizen komen vooral mensen die ziek zijn, geopereerd moeten worden of bij dierbaren op bezoek gaan.
Een andere vraag die in mijn achterhoofd zat, maar ik niet als dusdanig tijdens de cursus had besproken is hoe ik mijn troostkunst meer kan gaan integreren met mijn andere fotowerk (zoals bijvoorbeeld reisfotografie en mijn abstracte beelden).

Olafur Eliasson met parabolisch licht (vraag 2)

Ik had het kunstwerk ‘Parabolisch Licht’ van Olafur Eliasson in het museum uitgekozen. Wat heeft dit kunstwerk me gebracht? Ik denk in ieder geval dat ik het belangrijk vind dat er een lichtpuntje in mijn werk zit. Troostkunst heb ik ook ontwikkelend om mensen die het moeilijker hebben een warm lichtpuntje van troost te kunnen bieden. Het leven kan soms donker zijn, maar ik hoop met mijn kunst de donkerte iets te kunnen verminderen. Tijdens mijn gesprek met het kunstwerk zat ik zowel boven als onderwater met vervormende perspectieven. Komt het daardoor dat ik met onderwaterbloemen ben gaan werken? Kaarslicht is  ook een terugkerend thema. Er zit letterlijk een kaars voor mijn kunstwerk en ook in de theorie over healing art lees ik veel over licht en kaarsjes. Ik vond het in ieder geval interessant om hier verder mee aan de slag te gaan.

De zoektocht naar mogelijkheden (vraag 3)

Voor deze vraag heb ik mijn eerdere presentaties en de gemaakte beelden nog eens bekeken. De cursus begon tijdens het eerste weekend met het fotograferen bij de Oisterwijkse Vennen. Water is de rode draad in de foto’s die ik daar heb gemaakt. Voor de eerste zoomsessie heb ik veel inspiratie opgedaan, Pinterest, boeken, andere kunstenaars en fotografen bekeken. Ik had toen nog geen nieuwe beelden gemaakt. Voor de tweede zoomsessie ben ik aan de slag gegaan met hortensia's en waterdruppels. Onderstaande foto was voor mij toen de topfoto. De foto geeft voor mij wel iets van kracht, warmte en hoop. Maar dan meer voor op een rouwkaart dan bijvoorbeeld in een ziekenhuis. Dit is het dus nog niet. Druppels vind ik mooi, maar niet voor in een ziekenhuis. Terug naar mijn oorspronkelijke vraag.

In de afgelopen maanden heb ik meerdere ideeën gekregen, maar lang niet allemaal uitgevoerd en daarom voor nu in ieder geval weer losgelaten:

• Het volgen van de kleuren van een regenboog (hoewel ik daar wel mee verder wil gaan na de cursus ).
• Lampjes wil ik ook nog iets mee gaan doen en in mijn werken terug laten komen.
• Ik wilde voor een cirkel gaan, maar dat vind ik bij de uiteindelijk foto niet mooi. In een later stadium wil ik hier een lichtbak of iets dergelijk van maken.
• Van vlinders naar zonnebloemen en vergeet-me-nietjes (nu niet het seizoen voor, maar wel iets wat ik volgend jaar wil gaan doen)
• Soms vond ik de foto's te donker, of juist te rommelig (niet alle bloembladeren werken even mooi en gaan bijvoorbeeld aan elkaar plakken), ander foto's vond ik te simpel en teveel een registratieve foto. Ik wilde juist meer een artistiek en verrassend beeld. Ik had ook niet voor niks het kunstwerk parabolisch licht uitgekozen, omdat ik die ook zo verrassend vond.
• Een van de laatste beelden was onderstaand beeld van een bloeiende hortensia. Juist die groene knoppen vond ik wel interessant, omdat dat hoop, kracht en een bepaalde zachtheid geeft. Vond dit al best leuk, maar het is het toch nog niet helemaal voor me. Ik ga nog verder fotograferen en experimenteren.
• Met dit experimenteren houd ik steeds de vraag in gedachten: geeft dit beeld kracht, warmte en hoop? 

Donker blauwe nachtbloemen

Zoals gezegd is dit het nog steeds niet helemaal voor me. Uiteindelijk maakte ik vorig weekend onderstaande foto (en de foto bovenaan deze blog) waar ik wel echt blij van word. Een soort van dag en nacht. Lichtblauw en donkerblauw. Waarbij je zeker bij de donkervblauwe foto lichtpuntjes kan zien zitten. Ik heb beide foto's besteld om zaterdag aan de groep te presenteren. De foto's hebben voor mij een bepaalde zachtheid en rust. Ik zie zeker het lichtblauwe beeld wel in een ziekenhuis hangen. Hoe mooi zou dat zijn?