In de blog van vandaag lees je over mijn reis tijdens het Fotografisch Topjaar onder begeleiding van natuurfotograaf Bart Siebelink. Wat waren mijn leerdoelen voorafgaand aan dit fotoproject? Een project waaraan ik met veel liefde en plezier heb gewerkt. Vind ik dat ik die doelen bereikt heb? Wat heb ik geleerd van dit traject? Wat ga ik bij mijn volgende project anders aanpakken? En wat blijf ik doen?
Fotoproject Stardust
Zoals jullie misschien al eerder tegen zijn gekomen heb ik het project de naam ‘Stardust’ gegeven. Het gaat over een reis door tijd en ruimte. Een hele tijd is de werktitel 'Enigma' geweest, om zo de raadsel van het leven te symboliseren. Uiteindelijk is het project verder geëvolueerd en vond ik 'Enigma' niet meer passend. Ik denk dat je tijdens zo'n proces ook voor dit soort veranderingen open moet blijven staan en niet te krampachtig aan oorspronkelijke ideeën vast moet blijven houden. Het fotoboek bestaat uit allemaal abstracte en veelal kleurrijke, maar ook wel vrij donkere, beelden. Voor mij is dat passend bij het idee van het ontstaan van het universum en de eerste levensvormen op aarde. Maar het is natuurlijk aan je eigen interpretatie wat je in de beelden en in het verhaal ziet. Het product is uiteindelijk een fotoboek van 30x30 cm geworden. De glanzende pagina’s hebben bijna allemaal een zwarte achtergrond, de foto's met de eerste levensvormen hebben een witte achtergrond. Op die manier heb ik een nieuw hoofdstuk in het verhaal weer willen geven.
Een verhaal van betekenis vertellen
Voordat ik met het Fotografisch Topjaar startte had ik als leerdoel/vraag dat ik in mijn abstracte beelden een verhaal van betekenis wil leggen. In mijn logboek heb ik onder andere de steekwoorden 'foto's met een verhaal van betekenis/diepgang' en 'poëtisch narratief' genoteerd. Dat er dus in de abstracte beelden een bepaalde diepgang ontstaat en het niet alleen maar een mooi plaatje is. Nu verschilt natuurlijk smaak over wat je mooi vindt, maar ik wilde in ieder geval meer. Mijn streven was om een fotoboek van (ongeveer) 28 foto’s te maken met hierin een bepaalde narratief. En natuurlijk wilde ik me vooral ook artistiek verder ontwikkelen. Dat schrijf ik nu wel zo, maar bij de eerste sessie had ik ook nog als idee om een troostboek te maken, een boek met foto's en teksten die troost bieden. Het kan zijn dat ik dit in mijn volgende fotoproject ga doen. Gisteren heb ik per post het boek Healing Art ontvangen. Een mooie inspiratiebron.
Poëtisch narratief
Ik ben tevreden met mijn behaalde resultaat. Het is een mooi boek geworden, fijn formaat en je hebt echt iets om vast te pakken. Dat komt ook door de vrij dikke pagina's. Verder zit er voor mij een bepaalde diepgang in deze serie. Een serie waarin ik op haast poëtische wijze het ontstaan van het universum en de eerste levensvormen heb weergegeven. Leuk als anderen het mooi vinden. Mijn oom zei bijvoorbeeld laatst: “wat ben je toch een kunstenaar geworden". Hij is zwaar onder de indruk van deze serie en ziet ook overlap met de schilderijen van mijn tante. Hoewel echt niet iedereen in mijn omgeving iets met deze serie heeft.
Heartworks
Uiteindelijk heeft het Fotografisch Topjaar er ook aan bijgedragen dat ik me in mijn Business meer op fotokunst ben gaan richten en niet meer op bijvoorbeeld reis- en natuurfotografie. Ook al is reizen toch wel echt een van mijn grootste passies. Ik krijg vaker terug dat mijn kracht juist in het artistieke en abstracte werk ligt en ik bijvoorbeeld registratief en documentair minder sterk ben. Mijn bedrijfsnaam heb ik van Heart Photography & Storytelling naar Nanda Bussers Heartworks veranderd. Juist omdat ik de fotografie in zekere zin minder belangrijk vind, het is mijn tool, maar het gaat bij mij vooral om het uitdrukken van een gevoel. Ik sluit ook niet uit dat ik op termijn het schilderen weer op ga pakken. Wat verder tof is en zeker door het Fotografisch Topjaar in gang is gezet zijn de publicaties in bijvoorbeeld de Kunstgids voor Kunstenaars, in Kunstvitamine en de expositie op Art Eindhoven vorig jaar.
Duizenden en duizenden foto’s
Niet alles ga ik bij mijn volgende fotoproject hetzelfde aanpakken. Tijdens het Topjaar heb ik duizenden en duizenden foto’s gemaakt. In het begin liet ik misschien wel 10 foto’s van elke fotosessie afdrukken. Mijn groepsgenoten konden per bijeenkomst wel zo'n 60-80 (!) foto's te zien krijgen om daaruit hun beste foto's te selecteren. Dit ga ik niet meer op deze manier doen. Over het algemeen ben ik nu kritischer geworden en kan ik beter kiezen/selecteren. In totaal blijven er nu na een fotosessie ongeveer 2 tot 3 beelden over die ik de moeite waard vind. Bij de finale eindselectie zou ik wel weer hulp inschakelen. Waar ik verder aan zit te denken is of ik bij mijn volgende project met andere fototechnieken zal gaan experimenteren. Aan de ene kant is er iets voor te zeggen om mijn abstracte werk verder te perfectioneren, maar ik vind het ook leuk om weer eens echt iets anders te gaan proberen.
Proceslogboek, onderzoek, loslaten en vooral gewoon beginnen
Mijn belangrijkste inzicht is dat - ook al weet ik niet precies hoe het werkt- er op een of andere manier die beelden ontstaan die voor mijn gevoel nog aan de serie ontbraken. Zeker aan het einde van het project ontbraken er voor mijn gevoel nog een aantal beelden en was de volgorde niet correct en compleet. En ineens (?) zag ik die beelden in mijn onderwerpen. Ik weet dat het gebeurt, kan niet echt uitleggen hoe het gebeurt, maar ik weet wel dat het gebeurt en dat ik hier dus op kan vertrouwen.
Onderstaand een opsomming van de dingen die ik afgelopen jaar heb gedaan en wat ik bij het volgende project weer hetzelfde zou aanpakken:
- Gewoon doen
Gewoon gaan fotograferen en zien welk verhaal er gaandeweg ontstaat. Ik heb meestal wel een aantal vage ideeën voor een nieuw project. En verder ontstaat bij mij altijd vrij snel een bepaald idee en rode draad, op basis waarvan ik verder aan de slag kan. Ik heb geen enorme dips in het proces en mocht ik een twijfelmoment hebben, dan weet ik hier altijd weer vrij snel uit te komen. Vind het van Bart Siebelink heel knap dat hij iedereen een passende opdracht weet te geven, om zo iemand te helpen om tot een bepaald idee te komen. Alleen ik kreeg toen geen opdracht, ik moest maar gewoon gaan fotograferen. "Bij jou komt er toch wel iets, daar ben ik niet bang voor", zei Bart. Stiekem vond ik het toen wel jammer dat ik geen huiswerk mee kreeg, maar achteraf gezien snap ik wel waarom niet. - Proceslogboek
Ook ga ik bij mijn volgende project weer een procesboek bijhouden. Ik vind het fijn om alle inspiratie, ideeën gedachtespinsels, plaatjes en dergelijke die ik tegenkom ik dit boek te noteren. Af en toe neem ik dat weer door om te kijken of ik nog op de goede weg zit, of er nog andere dingen in me opkomen etc. Ik ga straks in de stad een nieuw notitieboekje kopen voor het volgende project. - Research
Bij mijn komende project ga ik me ook weer zo diep in het onderwerp verdiepen. Over het ontstaan, het universum, de Big Bang enzovoort heb ik op YouTube behoorlijk wat filmpjes gekeken. Nu ligt er het boek Healing Art en een boek over spirituele kunst klaar om te gaan lezen. Hopelijk kan ik daar tijden de cursus Art Based Learning iets mee. Maar goed, we gaan zien hoe dit zich gaat ontwikkelen. - Plannen
Proberen wekelijks te fotograferen en dat in mijn agenda in te plannen, anders komt er toch vaak iets anders tussendoor. Ik probeer uit zo'n traject altijd het voor mij maximale te bereiken en halen. Ben hier erg serieus mee bezig. Wil mezelf ook blijven verbeteren. - Coaching
Hulp inschakelen bij de eindselectie en vormgeving van het fotoboek. Ik denk dat het in deze fase van het proces goed is om een extra paar ogen mee te laten kijken. Een expert en iemand die niet emotioneel aan het project verbonden is. Hij/zij heeft toch altijd weer goede toevoegingen en geeft een objectief beeld over bijvoorbeeld de opbouw van de serie. - Fotoverhaal maken
ik vind het heerlijk om aan een narratief te werken en om te proberen een verhaal van betekenis te vertellen. Dus geen onsamenhangende serie. Dat is iets wat ik wil blijven doen en op Art Eindhoven zei ook iemand tegen me dat hij het zo gaaf vond dat er in mijn serie storytelling is gebruikt. - Loslaten
Van de zomer had ik een behoorlijke fotodip. Er ontstonden geen mooie beelden meer, geen foto’s die voor mij spanend en/of verrassend waren. Maar ik wist dat dat wel weer zou komen als ik het voor nu even los zou laten. Na een maand of twee ontstonden er wel weer platen waar ik erg tevreden over was. In de tussentijd ben ik wel op zoek gegaan naar inspiratie, heb ik mijn ideeën genoteerd, de punten waaronder ik twijfels had etc.
Hospital Art, rouwboeketten, libellen en meer
Tijdens dit topjaar kreeg ik ook weer een aantal nieuwe ideeën zoals bijvoorbeeld:
- De vier seizoenen aan verschillende rouwfasen koppelen
- Rouwboeketten fotograferen
- Libellen in verschillende fasen fotograferen
- Iets met de onder- en bovenwereld doen
- Verdiepen in Healing Art, Hospital Art en Spirituele kunst
- Microscoopfotografie
Over week start ik met de cursus Art Based Learning die ik via Nature Talks kan gaan volgen, dus ben benieuwd of iets van deze ideeën in mijn volgende fotoproject terug gaat komen. Tot volgende week!
Reactie plaatsen
Reacties