Een nieuw jaar, een jaar met nieuwe kansen en doelen. Een van mijn doelen is om wekelijks een blog te schrijven. In deze blog deel ik mijn reis met je, mijn nieuwe werken, waar ik mee bezig ben, welke keuzes ik maak, wat me inspireert etcetera. Vandaag deel ik een deel uit mijn fotoproject met je. Ik ben aan het werk aan een fotoserie over de fasen van het leven: van het ontstaan van het leven op aarde tot het vergaan. Een vraag die me nu bezig houdt is: wat was er eigenlijk voor De Big Bang?
Fotografisch topjaar
In januari 2021 ben ik gestart met het fotografisch topjaar onder begeleiding van natuurfotograaf Bart Siebelink. Dit is een traject waarin je aan een eigen project werkt. Ongeveer om de zes weken hebben we een (online) bijeenkomst met de rest van de deelnemers. Eigenlijk zou het topjaar al afgerond zijn, maar gelukkig hebben we langer de tijd gekregen. Een van de eerdere bijeenkomsten kon namelijk door omstandigheden maar half doorgaan. We hebben nu pas halverwege maart onze laatste bijeenkomst. Gewoon vier maanden extra de tijd! In eerste instantie was ik hier overigens helemaal niet zo blij mee, omdat ik graag mijn project wilde afronden.
Het creatieve proces
Extra tijd dus. En dat blijkt achteraf gezien erg goed uit te komen. Een aantal weken geleden realiseerde ik me - onder andere door een aantal nieuwe werken - dat er een aantal foto’s in mijn serie ontbreken en ook dat de volgorde niet helemaal klopte. Dus, hoe het creatieve proces dan voor mij werkt: ik ga weer verder op onderzoek uit. Zo heb ik bijvoorbeeld een aantal filmpjes op YouTube gekeken over het ontstaan van het leven op aarde, het ontstaan van het zonnestelsel en sterrenstelsel. Wat was er bijvoorbeeld eerst? In welke volgorde gebeurde wat? Erg interessante materie vind ik dat én door het kijken op onder andere YouTube en het lezen van verschillende artikelen kom ik ook weer op nieuwe ideeën.
Atelier des Lumières Parijs
Ook herinnerde ik me weer de magische en fascinerende digitale tentoonstelling van Thomas Vanz in het Atelier des Lumières in Parijs. Dit was in 2019, maar heeft een blijvende indruk op me achtergelaten. We waren hier vanwege de expositie van Vincent van Gogh. Schitterend! In lichtpanelen werden een aantal van zijn schilderijen geprojecteerd, werken die als het ware in nieuwe schilderijen weer verder vloeiden, om zo weer in een nieuw schilderij ondergedompeld te worden. Dit allemaal versterkt door muziek.
In een andere ruimte was de tentoonstelling Verse van Thomas Vanz. Ik heb volgens mij de show wel drie keer bekeken, zo schitterend vond ik het. Op YouTube kan je ook een aantal erg mooie video’s van Thomas Vanz zijn werk bekijken. De steeds veranderende vormen en kleuren vind ik geweldig en dat met die mooie muziek erbij maakt het plaatje compleet. In mijn fotografie zoek ik overigens ook steeds naar sterke vormen en kleuren, dit met een bepaalde diepgang.
Verse van Thomas Vanz
Op de website schrijft Tomas Vanz dit over Verse: "Verse is a hypnotic and metaphysical journey. Astrophysics discoveries have always fascinated people and raise questions that may never be answered. Verse explores the role of man in this universe and highlights the beauty of the infinite space around us. Plunged into the impenetrable and mysterious universe, visitors are able to observe the harmonious movements of the stars to the sound of an orchestral piece composed in conjunction with Jonathan Fitas, composer and sound designer. This oneiric and cosmic experience evokes the infinite, which is invisible to the human eye, through all the scales and states of matter. Verse deforms space and time and reconstitutes supernovae, with colossal explosions of reliefs and colours."
Het niets
En ja, wat was er dan voor de Big Bang? Er zijn verschillende theorieën, maar onder andere Robert Dijkgraaf vertelt in zijn lezing bij De Wereld Draait door, dat er voor de Big Bang 'niets' was. Niets dan duisternis en stilte. Nou ja, er was een klein samengepakt universum (met sterrenstelsels enzovoort) waarbinnen het erg heet was. Door die hitte is dat kleine balletje - niet groter dan een stuiterbal - gaan uitdijen. Wat uiteindelijk tot een "knal" kwam en daaruit is onder andere het universum ontstaan. Ik ben absoluut geen wetenschapper, dus wellicht is dit iets kort door de bocht verteld... Voor mij maakt dat niet echt uit, het gaat voor mij meer om de symbolische vertaling hiervan in mijn beelden. De openingsfoto is het resultaat van deze vertaling. Ik kreeg al de reactie van iemand dat hij moest zoeken wat hij in dit beeld moest zijn. Nou ja, niets dus, die opzet is dus geslaagd ;-).
ps: mocht je iets willen weten, tips en ideeën hebben voor toekomstige blogs, laat dan vooral een reactie achter :-).
Reactie plaatsen
Reacties